ΦΥΤΙΚΑ ΤΡΟΦΙΜΑ – ΙΧΘΥΗΡΑ – ΓΛΥΚΑΝΤΙΚΕΣ ΥΛΕΣ

Λεπτομέριες

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΣΥΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΜΕΛΙΟΥ

Το μέλι αποτελείται ουσιαστικά από διάφορα σάκχαρα, κυρίως φρουκτόζη και γλυκόζη, καθώς και από άλλες ουσίες, όπως οργανικά οξέα, ένζυμα και στερεά σωματίδια που προέρχονται από τη συγκομιδή μελιού. Το χρώμα του μελιού ποικίλλει από σχεδόν άχρωμο έως καφέ σκούρο. Ως προς τη σύσταση, μπορεί να είναι ρευστό, παχύρρευστο ή, μερικά ή ολικά, κρυσταλλωμένο. Η γεύση και το άρωμα ποικίλουν, αλλά εξαρτώνται από τη φυτική προέλευση.

Όταν διατίθεται στο εμπόριο ως μέλι ή όταν χρησιμοποιείται σε οιοδήποτε προϊόν προοριζόμενο για κατανάλωση από τον άνθρωπο, δεν πρέπει να έχει προστεθεί κανένα συστατικό τροφίμων στο μέλι, συμπεριλαμβανομένων των προσθέτων τροφίμων, ούτε να έχει γίνει καμία άλλη προσθήκη εκτός από μέλι. Στο μέτρο του δυνατού, το μέλι δεν πρέπει να περιέχει οργανικές ή ανόργανες ύλες, ξένες προς τη σύστασή του. Με την εξαίρεση του σημείου 3 του παραρτήματος Ι, δεν πρέπει να παρουσιάζει ασυνήθιστη γεύση ή οσμή ούτε να έχει αρχίσει να υφίσταται ζύμωση, η οξύτητά του δεν πρέπει να έχει τροποποιηθεί τεχνητώς και δεν πρέπει να έχει θερμανθεί με τρόπο που να συνεπάγεται την καταστροφή ή τη σημαντική αδρανοποίηση των φυσικών ενζύμων.

Με την επιφύλαξη του παραρτήματος Ι σημείο 2 στοιχείο β) σημείο viii), δεν δύναται να αφαιρείται ούτε η γύρη ούτε κανένα άλλο χαρακτηριστικό στοιχείο της σύνθεσης του μελιού, εκτός αν αυτό είναι αναπόφευκτο κατά την αφαίρεση ξένων οργανικών ή ανόργανων υλών.

Κατά τη διάθεσή του στο εμπόριο ως μέλι ή όταν χρησιμοποιείται σε οποιοδήποτε προϊόν που προορίζεται για κατανάλωση από τον άνθρωπο, το μέλι πρέπει να ανταποκρίνεται στα ακόλουθα χαρακτηριστικά σύστασης:

(σχετ. άρθρο 67 Κώδικα Τροφίμων και Ποτών)

5.6 Ταυτοποίηση αμιγών ελληνικών μελιών πεύκου, ελάτης, καστανιάς, ερείκης, θυμαριού, πορτοκαλιάς, βαμβακιού, ηλίανθου

1) Οι παράμετροι που χρησιμοποιούνται για την ταυτοποίηση των αμιγών τύπων ελληνικού μελιού πεύκου, ελάτης, καστανιάς, ερείκης, θυμαριού, πορτοκαλιάς, βαμβακιού, ηλίανθου, φαίνονται στον ακόλουθο Πίνακα:

2) Η επισήμανση της φυτικής προέλευσης των αμιγών τύπων ελληνικών μελιών που περιλαμβάνονται στον πίνακα της παραγράφου 1, μπορεί να γίνει, μόνο αν αυτά ανταποκρίνονται στις φυσικοχημικές τους παραμέτρους, όπως αυτές ορίζονται στον εν λόγω πίνακα.

Κατά τα λοιπά ισχύουν οι τιμές των παραμέτρων που αναφέρονται στο παράρτημα II του άρθρου 67 του Κώδικα Τροφίμων.

(σχετ. άρθρο 67α Κώδικα Τροφίμων και Ποτών)

5.7 Γλυκαντικά Τροφίμων

1. «Γλυκαντικά» χαρακτηρίζονται πρόσθετα τροφίμων, τα οποία χρησιμοποιούνται:

• για να προσδώσουν γλυκεία γεύση στα τρόφιμα, ή
• ως επιτραπέζια γλυκαντικά.

2. α) «Μόνον τα γλυκαντικά που απαριθμούνται στο παράρτημα επιτρέπεται να κυκλοφορούν στην αγορά με σκοπό:

• την πώληση στον τελικό καταναλωτή ή
• τη χρησιμοποίηση στην παρασκευή τροφίμων.

β) Τα γλυκαντικά που αναφέρονται στο παράρτημα είναι τα εξής:

Ε 420	Σορβιτόλη
	(ι) σορβιτόλη
	(ιι) σιρόπι σορβιτόλης
Ε 421	Μανιτόλη
Ε 950	Ακετοσουλφαμικό κάλι (Acesulfame K)
Ε 951	Ασπαρτάμη
Ε 952	Κυκλαμικό οξύ, άλατα με Na και Ca
Ε 953	Isomalt
E 954	Ζαχαρίνη, άλατα με Na, Κ και Ca
E 955	Σουκραλόζη
Ε 957	Θαυματίνη
Ε 959	Νεοεσπεριδίνη DC
Ε961	Νεοτάμη
Ε 962	Άλας ασπαρτάμης – ακετοσουλφάμης(3)
Ε 965	Μαλτιτόλη
	(ι) μαλτιτόλη
	(ιι) σιρόπι μαλτιτόλης
Ε 966	Λακτιτόλη
Ε 967	Ξυλιτόλη
Ε 968	Ερυθριτόλη

3. α) Τα γλυκαντικά που αναφέρονται στη δεύτερη περίπτωση του εδαφίου (α) της παραγράφου 2 χρησιμοποιούνται μόνο στα τρόφιμα που απαριθμούνται στο παράρτημα και υπό τους όρους που καθορίζονται σ’ αυτό.

β) Με την επιφύλαξη άλλων κοινοτικών διατάξεων, η παρουσία γλυκαντικού σε τρόφιμα επιτρέπεται:

• – εάν πρόκειται για σύνθετο τρόφιμο χωρίς πρόσθετη ζάχαρη ή με μειωμένες θερμίδες, στα σύνθετα διαιτητικά τρόφιμα τα οποία προορίζονται για δίαιτα με μειωμένες θερμίδες ή τα σύνθετα τρόφιμα με παρατεταμένη διάρκεια διατήρησης, διαφορετικά από αυτά που αναφέρονται στην παράγραφο 4, εφόσον το συγκεκριμένο γλυκαντικό επιτρέπεται σε ένα από τα συστατικά του σύνθετου τροφίμου ή
• – εάν το τρόφιμο αυτό προορίζεται μόνον για την παρασκευή σύνθετου τροφίμου το οποίο συμφωνεί με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου.

γ) Τα ανώτατα όρια που αναγράφονται στο παράρτημα αναφέρονται σε τρόφιμα έτοιμα για κατανάλωση αφού παρασκευαστούν σύμφωνα με τις οδηγίες του παρασκευαστή.

δ) Στο παράρτημα, η έκφραση “quantum satis” σημαίνει ότι δεν ορίζεται ανώτατη δόση. Ωστόσο, τα γλυκαντικά χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τις ορθές πρακτικές παραγωγής, σε δόση που δεν υπερβαίνει την αναγκαία για την επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος ποσότητα και με την προϋπόθεση ότι δεν παραπλανάται ο καταναλωτής.

4. Τα γλυκαντικά δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα που προορίζονται για τα βρέφη και νήπια που αναφέρονται στην Οδηγία 89/398/Ε.Ο.Κ., (Α.Χ.Σ. 1552/90, ΦΕΚ 786/Β/13.12.1990), συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων για τα ασθενή βρέφη και νήπια, εκτός αντιθέτων σχετικών διατάξεων.
5. Για τους σκοπούς του άρθρου αυτού, οι εκφράσεις «χωρίς πρόσθετα σάκχαρα» και «με μειωμένες θερμίδες», οι οποίες απαντώνται στη στήλη ΙΙΙ του παραρτήματος σημαίνουν:

• «Χωρίς πρόσθετα σάκχαρα»: χωρίς προσθήκη μονοσακχαρίτη ή δισακχαρίτη ή άλλου τροφίμου χρησιμοποιούμενου για τις γλυκαντικές του ιδιότητες.
• «Με μειωμένες θερμίδες»: με θερμίδες ελαττωμένες κατά 30% τουλάχιστον σε σύγκριση με την αρχική τροφή ή με παρεμφερές προϊόν.

6. α) Η εμπορική ονομασία των επιτραπέζιων γλυκαντικών πρέπει να περιέχει την ένδειξη «επιτραπέζιο γλυκαντικό παρασκευαζόμενο από ……» ακολουθούμενη από το ή τα ονόματα των γλυκαντικών ουσιών που περιλαμβάνονται στη σύνθεσή τους.

β) Η επισήμανση των επιτραπέζιων γλυκαντικών που περιέχουν πολυόλες ή/και ασπαρτάμη πρέπει να φέρει την ακόλουθη προειδοποίηση:

• πολυόλες: «η υπερβολική κατανάλωση μπορεί να έχει υπακτική δράση».
• ασπαρτάμη: «περιέχει πηγή φαινυλαλανίνης».
• άλας ασπαρτάμης – ακετοσουλφάμης : περιέχει πηγή φαινυλαλανίνης.

7. Το άρθρο αυτό:

α) Εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων με τις οποίες επιτρέπεται η χρήση των προσθέτων που απαριθμούνται στο παράρτημα για άλλους σκοπούς εκτός από τη γλύκανση.

β) Εφαρμόζεται επίσης με την επιφύλαξη των διατάξεων που διέπουν τη σύνθεση και την περιγραφή των τροφίμων.

γ) Δεν εφαρμόζεται στα τρόφιμα με γλυκαντικές ιδιότητες.

δ) Εφαρμόζεται και στα αντίστοιχα τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή, κατά την έννοια της οδηγίας 89/398 Ε.Ο.Κ., (Α.Χ.Σ. 1552/90, ΦΕΚ 786/Β/13.12.1990).

8. Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 7 της Οδηγίας 2003/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αναφέρεται στην τροποποίηση της Οδηγίας 94/35/ΕΚ για τα γλυκαντικά που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν στα τρόφιμα, είναι δυνατόν να αποφασίζεται:

• όταν υπάρχει διάσταση απόψεων για το κατά πόσον επιτρέπεται η χρήση γλυκαντικών σε συγκεκριμένο τρόφιμο δυνάμει του παρόντος άρθρου, εάν το τρόφιμο αυτό πρέπει να θεωρείται ότι ανήκει σε μια από τις κατηγορίες που απαριθμούνται στην τρίτη στήλη του παραρτήματος του παρόντος άρθρου, και
• κατά πόσον ένα πρόσθετο που απαριθμείται στο παράρτημα του παρόντος άρθρου και επιτρέπεται ως «όσον αρκεί», χρησιμοποιείται σύμφωνα με τα κριτήρια των παραγράφων 2,3,4 του παρόντος άρθρου.

(σχετ. άρθρο 68 Κώδικα Τροφίμων και Ποτών)